Sunday, 7 February 2016

حسن روحانی هر کجا مشکلی دیدم سکوت نکردم

حسن روحانی در همایش اعتدال
هر کجا مشکلی دیدم سکوت نکردم/ بین نفع کم و ضرر قطعی، نفع کم را انتخاب می‌کنیم
گرچه روحانی مقابل تهاجم بیش از 2 ونیم ساله ی رقیب شکست خورده درا نتخابات ریاست جمهوری 24 خرداد 94 که مخالفت شدیذ با برجام کرده اند انتقاداتی کرده است ولی این انتقادات آنگونه نبوده است که وی مدعی شده هرکجا مشکلی دیدم سکوت نکردم!
فرارورییس جمهور با بیان اینکه اساس اعتدال از اندیشه و فکر آغاز می‌شود، گفت: اعتدال تنها یک روش نیست، بلکه یک بینش است، اعتدال تنها یک منش نیست، بلکه مسیر تفکر است و همچنین اعتدال تنها شعار نیست، بلکه یک گفتمان است و باید گفتمان اعتدال را زنده کنیم.حجت الاسلام والمسلمین حسن روحانی در دومین همایش ملی اعتدال که در سالن اجلاس سران برگزار شد، با تاکید بر اینکه در آستانه انتخابات باید خیلی مراقب باشیم اظهار کرد: برای من نامه‌ها و پیغام‌هایی می‌آید و خیلی‌ها حضوری می‌گویند چرا این جور شد و آنجور نشد و چرا شما کاری نمی‌کنید اما من همه مشکلات را می‌دانم و می‌فهمم که آنچه خیلی‌ها می‌خواستند و مطلوبشان بود، امروز پیش چشم آنها نیست.گزیده اظهارات روحانی را در ادامه می خوانید:
ما یک هدف بلند داریم و تدبیر یعنی عاقبت اندیشی و دیدن پایان کار. می توان بلندتر حرف زد و اعلامیه داد؛ اما هدف مهم است و نباید آن را فراموش کنیم.
من هر کجا مشکلی دیدم سکوت نکردم. هیچ مشکلی برای بیان مساله از نظر خودم نداشته و من هزینه‌ای را که مربوط به شخص من است پرداخت می کنم، اما خیلی مهم است که پایان کار را ببینیم. و بدانیم که می ‌توان با تدبیر و صبر و حوصله و با بسیج عمومی پای صندوق آراء برویم.
من احساس می‌کنم در برخی ازامور اگر درست نیاندیشیم، ممکن است جامعه را مایوس کنیم و عده‌ای بگویند برای چه پای صندوق آراء بیاییم؟ چه کسی را انتخاب کنیم.
گاهی انتخاب سخت می‌شود و آنچه شما می‌خواهید نیست. گاهی در یک فروشگاه برای خرید لباس فرزندتان آنچه ایده‌آل‌تان هست را پیدا نمی‌کنید، اما برای جلوگیری از سرما خوردگی فرزندان خود حتی لباسی را که با ایده آل شما هماهنگ نیست خریداری می‌کنید، پس بدانید در انتخابات هم اگر حضور نیابید فرزند و جامعه ما دچار مشکل می‌شود، پس همان طور که به ناچار از فروشگاه لباسی خریداری می‌کنید، ولو دلچسب شما نباشد حضور در انتخابات هم کاری لازم است. و ما در هر شرایط باید 7 اسفند پای صندوق انتخابات برویم.
ما حضور در انتخابات را به عنوان وظیفه و مسئولیت بزرگ خود می‌دانیم. می‌دانیم اگر برویم نفع کمی به دست می‌آوریم و اگر نرویم قطعا ضرر می‌کنیم. پس بین نفع کم و ضرر قطعی ، ما نفع کم را انتخاب می‌کنیم.
در انقلاب و دفاع مقدس و حضور در تظاهرات 22 بهمن همه جا خانم ها حضور فعال، چشم‌گیر و موثر داشتند و هفتم اسفند نیز انشاء الله چنین خواهد شد.
اعتدال یک شعار انتخاباتی نیست، بلکه یک گفتمان است. امروز در جامعه ما مشکل افراط و افراطیون وجود دارد و در منطقه نیز افراط و خشونت بلای جان مردم شده است.
درگیری‌ها و کشتار در منطقه امروز به خاطر خشونت است که از فکر آغاز شده است. افراط از مشت و چماق شروع نمی‌شود، بلکه افراط از مغز شروع می‌شود و برخی فکر و اندیشه افراطی دارند و متاسفانه گاهی به نام دین افراطی می‌اندیشند و دین را افراطی تبیین می‌کنند . در حالی که اساس اعتدال از اندیشه و فکر آغاز می‌شود.
بخش بزرگی از مشکلات امروز جهان از افراط است. نگاه برخی به دنیا افراطی است و معتقدند نباید به همه اعتماد کرد. نباید به غریبه‌ها و به آن طرف میزی‌ها اعتماد صد در صد کنیم در حالی که هر چیزی اعتدالی دارد.
عده‌ای معتقدند هیچ مشکلی را نمی‌توان پای میز مذاکره حل کرد و فقط راه افراط و جنگ را بلد هستند و هیچ کار دیگری بلند نیستند.
ما تفکرات فمینیستی را قبول نداریم اما تحجر را هم نمی‌پذیریم
در اوایل نهضت اسلامی نیز عده‌ای می‌گفتند مردم همه جا و به همه صورت باید در صحنه باشند اما عده‌ای دیگر حضور زنان در خیابان‌ها و شنیده شدن صدای آنها و سر دادن شعار توسط زنان را خلاف شرع عنوان می‌کردند.
در هفته‌های آخر تبعید امام (ره) در پاریس یکی از علمای بزرگ این سوال را مطرح کرد که زنان در تهران به تظاهرات می آیند و شعار می‌دهند و فتوای برخی علما این است که زنان یا در تظاهرات شرکت نکنند و یا حداقل شعار ندهند اما امام فرمودند زنها هم می‌توانند به خیابان بیایند و هم شعار دهند. همچنین در نمازهای جماعتی که به امامت امام خمینی برگزار می‌شد زنان و مردان در کنار یکدیگر در صف‌های نماز جماعت حاضر می‌شدند و عده‌ای به این موضوع ایراد واردمی‌کردند، اما فتوای امام این بود که حتی زنان در صف جلوی مردان می‌توانند نماز بخوانند و این موضوع اشکالی ندارد.
ممکن است این مسائل امروز به نظر شما خنده دار بیاید. این سوالات و مسائل جزو تاریخ تحول حرکت زنان ما در جامعه است و نشان می‌دهد که زنان راه سختی را تا امروز پیموده‌اند.
همچنین در اوایل انقلاب عده‌ای ایراد وارد کردند که چرا اخبار را مرد و زن در پشت یک میز در بخش‌های مختلف برای مردم می‌خوانند و به این که زن و مرد پشت یک میز بنشینند و خبر بخوانند اشکال وارد می‌کردند و حتی برخی می‌گفتند آیا زن می‌تواند در انتخابات شرکت کرده و رای بدهد و رای دادن زنان را به معنای نقش داشتن آنها در ولایت و تولیت و اداره‌ی جامعه می‌دانستند. حتی در آن دوره رفتن دختران به دبیرستان از سوی عده‌ای با موازین اسلامی منافات داشت چه برسد به این که دختران به دانشگاه برود. اما بعد از پیروزی انقلاب امام (ره) راه را باز کردند.
چند قرن پیش در دانشگاه‌های انگلیس ورود زنان و دختران ممنوع بوده است. در دهه‌ی پیش در بسیاری از کشورهای اروپایی زنها حق رای نداشتند و در سوئیس تا سال 1974 زن‌ها نمی‌توانستند رای بدهند. پس این مشکلات برای زنان در سراسر جهان وجود داشت و زنان جامعه ما نیز برای ورود به مسائل آموزشی مشکلات فراوانی را پشت سر گذاشتند تا بتوانند وارد دانشگاه‌ها شوند.
همواره شاهد حضور زنان در عرصه‌های اقتصادی بوده‌ایم اما در بسیاری از موارد به عنوان نیروی کار دست دوم و تحت فرمان مرد حضور داشتند. و در بخش اقتصادی درآمدها در اختیار مرد قرار می‌گرفت و آن مقدار که می‌خواستند به زنان می دادند.
در دنیای امروز نقش زنان در حوزه‌ی آموزش بسیار تاثیرگذار است و تقریبا فاصله‌ی جنیستی وجود ندارد. در حوزه‌های علمی پیشرفت‌های بسیاری از سوی زنان اتفاق افتاده است و گاهی در برخی رشته‌ها تعداد بانوان بیشتر از مردان است و در بخش اقتصادی هم روز به روز نقش زنان پررنگ‌تر می‌شود گرچه هنوز بی عدالتی‌هایی وجود دارد که قابل رفع است.
روحانی با بیان اینکه با تحول در فناوری‌های نو روز به روز نقش خانوم‌ها بیشتر می‌شود گفت: خانم‌ها باید خودشان پیش قدم شوند و تنها به ارائه مقاله و نقدها و مشکلات بسنده نکنند. چرا که زن‌ها باید در عرصه‌های مختلف حضور یابند ، سخن بگویند و نقش خود را به رخ جامعه بکشند. چون تا وقتی خانوم‌ها در کاری حضور پیدا نکرده و نقششان روشن نشود مردها تاثیر گذاری زنان را باور نمی‌کنند.
مردها در بعضی مسائل از جمله توانمندی خانم‌ها دیر باور هستند. مردهای جامعه ما باید با چشم توانمندی خانم‌های ما را ببینند و تجربه شخصی من پس از حضور در دانشگاه و مجلس شورای اسلامی این بود که خانم‌ها بدون اغراق اگر بهتر از نمایندگان مرد کار نکرده‌اند نقششان از آنها کمتر نبوده است.پس باید حضور زنان را باور کنیم.
نمی‌شود خانم‌ها در عرصه‌ی علمی دوشادوش مردها پیش روند اما در حوزه‌ی اقتصاد با موانع رو برو باشند و ارزش کارشان کمتر محاسبه شود که این اتفاق غیر قابل قبول است.
در توانمند سازی و حضور سیاسی و مدیریت زنان هنوز به نقطه مطلوب نرسیده‌ایم و باید برای آن برنامه ریزی کنیم.
در بخش‌های مختلف اجرایی و دولتی از جمله فرمانداری ها ،استانداری‌ها و معاونت‌ها و غیره بدون اغراق می‌گویم در انجام این وظایف و عملکرد بانوان تفاوتی بین مردان و زنان نمی‌بینم.
عده‌ای می‌گویند خانم‌ها باید وظیفه‌ی مادری انجام دهند و آیا وظیفه فقط مادری است پس وظیفه‌ی پدری چه می‌شود؟ از رسالت سنگین زنان در تربیت فرزندان به خوبی آگاه هستیم اما در تربیت فرزندان پدر هم وظیفه دارد و چطور می‌شود که پدر هم بیرون از خانه کار کند و وظایف پدری را انجام دهد اما خانم ‌ها نتوانند.
ما تفکرات فمینیستی را قبول نداریم اما تحجر را هم نمی‌پذیریم. نمی‌دانم عده‌ای بر چه مبنایی می‌گویند زن باید محصور در خانه برای همیشه بماند و این ها مثل این که حتی مقام و عظمت فاطمه زهرا (س) را هم به زور می‌پذیرند.وعده همه ماهفتم اسفند ماه پای صندوق رای برای انتخاب بهترین‌هاست.

    No comments:

    Post a Comment