امضاي هنرمندان در حمايت از حقوق هسته اي 15 تیر -94
لابد این هنرمندان از قماش همان شاعران و شاعره های نوحه ومرثیه خوان و مداح ومتملق وچاپلوس هستند که تازگی به دیدار خامنه ای رفتند وتاتوانستند خوشرقصی کردند که این هنرمندان درخدمت سیاست های جنگ افروزانه ی رژیم و وارونه ی ولایت فقیه اکنون بدون ت وجه به تحریم ها وبحران اقتصادی وعواقب مخرب آن همچنان مدافع شعار "انرژی هسته ای حق مسلم ماست" دوران احمدی نژاد می باشند.چون اگر هنرمند مردمی باشند باید درخدمت مردم وهنر ونه برنامه ی هسته ای پاسداران- خامنه ای باشند.
درحالي به مرحله نهايي توافق هسته اي بين ايران و غرب نزديک مي شويم که افکار عمومي بيش از هر زمان ديگري نسبت به مذاکرات، حساس شده است. در اين ميان، هنرمندان به عنوان يکي از اقشار پيشرو جامعه نيز در صف اول حمايت از حقوق هسته اي ايران قرار گرفته اند. اتحاد اهالي هنر با ساير اقشار جامعه در صيانت از منافع ملي کشورمان، چندا ن براي گروهي که خود را اصلاح طلب مي دانند خوش نيامده است. به طوري که طي هفته هاي اخير، رسانه هاي وابسته به اين جريان، در قالب هاي جدي و طنز، به تحقير و استهزاء هنرمنداني پرداخته اند که از حقوق ملت ايران حمايت کرده اند. لحن اين رسانه ها همچون بيان يکي از مشاوران رئيس جمهور است که گفته بود لبوفروش ها و راننده تاکسي ها نبايد درباره مسائل هسته اي اظهار نظر کنند! اما مگر هنرمندان درباره مسائل هسته اي چه گفته اند که موجب رنجش خاطر اصلاحاتچي ها شده است؟ کافي است تا بخشي از نظرات هنرمندان در اين زمينه را مرور کنيم.
به طور مثال، مرضيه برومند کارگردان سينماي کودک و نوجوان گفت که «غيرت من اجازه نمي دهد خارجي ها از مراکز نظامي مان بازرسي کنند.» و يا پوران درخشنده که بيان کرد: بازرسي غربي ها از مراکز نظامي توهين به غرور و حيثيت ملي است. امين زندگاني، بازيگر سينما و تلويزيون هم از تيم مذاکره کننده هسته اي خواست تا زير بار قواعد تحقير آميز نروند. مهران رجبي، بازيگر ديگري است که او نيز گفت که تنها راه حل هسته اي ايران مقاومت است.
در بين هنرمندان، قاطع ترين نظر از سوي فرزاد موتمن گفته شد. کارگرداني که به واسطه ساخت فيلم «شب هاي روشن» محبوبيت زيادي در بين شبه روشنفکرها يافته بود، اما با بيان اين سخنان، بسياري از آنان را ناراحت کرد. موتمن در مصاحبه با خبرگزاري نسيم، اين گونه گفت: هنوز جنس عقايدم، عقايد اوايل انقلاب است و شخصا از اقدامات دانشجويان خط امام (ره) در سال 1358 براي اشغال لانه جاسوسي دفاع مي کنم و معتقدم آن اقدام درستي بوده و اعتقاد دارم در اين 37 سالي که از انقلاب اسلامي گذشته، روابط در سطح بين المللي تغيير نکرده است که بخواهيم امتيازاتي به امپرياليست ها بدهيم.
وي با بيان اينکه اصولاموافق مذاکرات هسته اي نيستم، ادامه داد: مردم به مذاکرات بسيار اميدوار هستند و تصور مي کنند به طور مثال مشکلات داخلي از جمله تورم و مسائل اقتصادي به تحريم ها ارتباط دارد، در حالي که واقعيت اين است که مشکلات اقتصادي به تحريم ها ارتباطي ندارد و با عقد قرارداد و دادن امتياز به آمريکايي ها مشکلات اقتصادي ما رفع نخواهد شد.
کارگردان کشورمان تصريح کرد: مشکلات اقتصادي ما بي شک فساد بانکي ما است و اين مشکل داخلي به شمار مي رود که بايد در داخل کشور آن را رفع کرد.
موتمن با اشاره به مسئله تسليحات هسته اي خاطر نشان کرد: اين موضوع بين المللي است، يا تسليحات هسته اي موضوع خوبي است که حق ما داشتن آنها است و اگر داشتن اين نوع تسليحات مسئله بدي به شمار مي رود، بايد اين سوال را پرسيد که چرا آمريکايي ها خودشان اين گونه تسليحات را دارند؛ از اين رو به نظرم پافشاري ما بر اين مسئله بسيار درست است.
از ديگر هنرمنداني که نظرات قابل تاملي را بيان کرد، پرويز شيخ طادي بود. اين کارگردان که کسب سيمرغ بلورين بهترين کارگرداني براي فيلم «روزهاي زندگي» در جشنواره فيلم فجر را در کارنامه هنري خود دارد گفت: مجموعه مذاکرات براي هدر دادن وقت دولت در طول چهار سال است و هيچ هدف ديگري نيز ندارد.
وي در گفت وگو با نسيم ادامه داد: قطعا توافقي صورت نخواهد گرفت؛ چرا که توافق باعث مي شود دولت به کارهاي اساسي هم فکر بکند و به همين دليل هيچ گاه توافقي صورت نخواهد گرفت.
اين کارگردان اظهار داشت: مذاکرات با گروه 1+5 تنها دامي است که چهار سال دولت مان را به خود مشغول کند و همه چيز را به توافق گره بزند و نتيجه اين مذاکرات نيز معطل ماندن کشور در ساير امور است.
شيخ طادي خاطرنشان کرد: طبيعتا معطل ماندن دولت در ساير امور بالاترين حصول نتيجه براي طرف مقابل خواهد بود و آنها نيز هدفي جز اين ندارند.
وجه مشترک اظهارات اين هنرمندان، مخالفت با بازرسي از مراکز نظامي و نيروگاه هاي ايران از سوي غرب است. نظراتي که با عصبانيت جريانات سازشکار همراه شد! همان هايي که به استفاده ابزاري از هنرمندان در بزنگاه هاي سياسي مثل انتخابات شهرت دارند.
به طور مثال، در يکي از اين رسانه ها و با لحني همراه با عصبانيت نوشته شده بود: «در روزهاي اخير شاهد هستيم که برخي خبرگزاري ها و سايت ها براي نقد موضوع مذاکرات هسته اي، دست به دامان هنرمندان و بازيگران سينما شده اند. اين خبرگزاري ها با طراحي سوالاتي از هنرمندان، آنها را وادار مي کنند در مورد موضوعات پيچيده فني و سياسي اظهار نظر کنند و تيم مذاکراتي را به حفظ منافع ملي و رعايت خطوط قرمز دعوت کنند. اينکه همه مردم نسبت به يک موضوع ملي دغدغه مند باشند، موضوع مهمي است اما اينکه افراد غيرکارشناس در رابطه با يک موضوع حساس و پيچيده سياسي و فني اظهار نظر کارشناسي کنند، به هيچ وجه قابل دفاع نيست...بنابراين مشخص است که چنين رويه هايي نه مي تواند به مذاکرات هسته اي و جلوگيري از خطا کمک کند و نه مي تواند موضع منتقدان نسبت به مذاکرات هسته اي را تقويت کند.» و يکي ديگر از اين رسانه هاي زنجيره اي هم نوشت: «بازيگران جديد نمايش دلواپسان، هنرمندانند. هنرمندان در اين نمايش به بازي گرفته شده اند تا آنان از اين پس نقش «دلواپس» را ايفا کنند؛ دلواپس نتايج مذاکرات هسته اي. مذاکراتي که طراحي آن در بالاترين سطوح نظام پس از ساعت ها کار کارشناسي و تخصصي انجام مي شود و از سوي تيم مذاکره کننده هسته اي پشت ميز مذاکره به اجرا در مي آيد.»
اين درحالي است که همه مردم، ازجمله هنرمندان حق دارند نسبت به حقوق و منافع ملي خود حساسيت نشان دهند. طبيعي است که هنرمندان با غيرت و با شرف، در تقابل حق و باطل، نمي توانند بي طرف باشند.
به طور مثال، مرضيه برومند کارگردان سينماي کودک و نوجوان گفت که «غيرت من اجازه نمي دهد خارجي ها از مراکز نظامي مان بازرسي کنند.» و يا پوران درخشنده که بيان کرد: بازرسي غربي ها از مراکز نظامي توهين به غرور و حيثيت ملي است. امين زندگاني، بازيگر سينما و تلويزيون هم از تيم مذاکره کننده هسته اي خواست تا زير بار قواعد تحقير آميز نروند. مهران رجبي، بازيگر ديگري است که او نيز گفت که تنها راه حل هسته اي ايران مقاومت است.
در بين هنرمندان، قاطع ترين نظر از سوي فرزاد موتمن گفته شد. کارگرداني که به واسطه ساخت فيلم «شب هاي روشن» محبوبيت زيادي در بين شبه روشنفکرها يافته بود، اما با بيان اين سخنان، بسياري از آنان را ناراحت کرد. موتمن در مصاحبه با خبرگزاري نسيم، اين گونه گفت: هنوز جنس عقايدم، عقايد اوايل انقلاب است و شخصا از اقدامات دانشجويان خط امام (ره) در سال 1358 براي اشغال لانه جاسوسي دفاع مي کنم و معتقدم آن اقدام درستي بوده و اعتقاد دارم در اين 37 سالي که از انقلاب اسلامي گذشته، روابط در سطح بين المللي تغيير نکرده است که بخواهيم امتيازاتي به امپرياليست ها بدهيم.
وي با بيان اينکه اصولاموافق مذاکرات هسته اي نيستم، ادامه داد: مردم به مذاکرات بسيار اميدوار هستند و تصور مي کنند به طور مثال مشکلات داخلي از جمله تورم و مسائل اقتصادي به تحريم ها ارتباط دارد، در حالي که واقعيت اين است که مشکلات اقتصادي به تحريم ها ارتباطي ندارد و با عقد قرارداد و دادن امتياز به آمريکايي ها مشکلات اقتصادي ما رفع نخواهد شد.
کارگردان کشورمان تصريح کرد: مشکلات اقتصادي ما بي شک فساد بانکي ما است و اين مشکل داخلي به شمار مي رود که بايد در داخل کشور آن را رفع کرد.
موتمن با اشاره به مسئله تسليحات هسته اي خاطر نشان کرد: اين موضوع بين المللي است، يا تسليحات هسته اي موضوع خوبي است که حق ما داشتن آنها است و اگر داشتن اين نوع تسليحات مسئله بدي به شمار مي رود، بايد اين سوال را پرسيد که چرا آمريکايي ها خودشان اين گونه تسليحات را دارند؛ از اين رو به نظرم پافشاري ما بر اين مسئله بسيار درست است.
از ديگر هنرمنداني که نظرات قابل تاملي را بيان کرد، پرويز شيخ طادي بود. اين کارگردان که کسب سيمرغ بلورين بهترين کارگرداني براي فيلم «روزهاي زندگي» در جشنواره فيلم فجر را در کارنامه هنري خود دارد گفت: مجموعه مذاکرات براي هدر دادن وقت دولت در طول چهار سال است و هيچ هدف ديگري نيز ندارد.
وي در گفت وگو با نسيم ادامه داد: قطعا توافقي صورت نخواهد گرفت؛ چرا که توافق باعث مي شود دولت به کارهاي اساسي هم فکر بکند و به همين دليل هيچ گاه توافقي صورت نخواهد گرفت.
اين کارگردان اظهار داشت: مذاکرات با گروه 1+5 تنها دامي است که چهار سال دولت مان را به خود مشغول کند و همه چيز را به توافق گره بزند و نتيجه اين مذاکرات نيز معطل ماندن کشور در ساير امور است.
شيخ طادي خاطرنشان کرد: طبيعتا معطل ماندن دولت در ساير امور بالاترين حصول نتيجه براي طرف مقابل خواهد بود و آنها نيز هدفي جز اين ندارند.
وجه مشترک اظهارات اين هنرمندان، مخالفت با بازرسي از مراکز نظامي و نيروگاه هاي ايران از سوي غرب است. نظراتي که با عصبانيت جريانات سازشکار همراه شد! همان هايي که به استفاده ابزاري از هنرمندان در بزنگاه هاي سياسي مثل انتخابات شهرت دارند.
به طور مثال، در يکي از اين رسانه ها و با لحني همراه با عصبانيت نوشته شده بود: «در روزهاي اخير شاهد هستيم که برخي خبرگزاري ها و سايت ها براي نقد موضوع مذاکرات هسته اي، دست به دامان هنرمندان و بازيگران سينما شده اند. اين خبرگزاري ها با طراحي سوالاتي از هنرمندان، آنها را وادار مي کنند در مورد موضوعات پيچيده فني و سياسي اظهار نظر کنند و تيم مذاکراتي را به حفظ منافع ملي و رعايت خطوط قرمز دعوت کنند. اينکه همه مردم نسبت به يک موضوع ملي دغدغه مند باشند، موضوع مهمي است اما اينکه افراد غيرکارشناس در رابطه با يک موضوع حساس و پيچيده سياسي و فني اظهار نظر کارشناسي کنند، به هيچ وجه قابل دفاع نيست...بنابراين مشخص است که چنين رويه هايي نه مي تواند به مذاکرات هسته اي و جلوگيري از خطا کمک کند و نه مي تواند موضع منتقدان نسبت به مذاکرات هسته اي را تقويت کند.» و يکي ديگر از اين رسانه هاي زنجيره اي هم نوشت: «بازيگران جديد نمايش دلواپسان، هنرمندانند. هنرمندان در اين نمايش به بازي گرفته شده اند تا آنان از اين پس نقش «دلواپس» را ايفا کنند؛ دلواپس نتايج مذاکرات هسته اي. مذاکراتي که طراحي آن در بالاترين سطوح نظام پس از ساعت ها کار کارشناسي و تخصصي انجام مي شود و از سوي تيم مذاکره کننده هسته اي پشت ميز مذاکره به اجرا در مي آيد.»
اين درحالي است که همه مردم، ازجمله هنرمندان حق دارند نسبت به حقوق و منافع ملي خود حساسيت نشان دهند. طبيعي است که هنرمندان با غيرت و با شرف، در تقابل حق و باطل، نمي توانند بي طرف باشند.
No comments:
Post a Comment